و به زمستان بگو پاییز فصل دیوانگی ست

دیوانگی را
به خاطرت بسپار
برای برگ های خشک کنار پیاده رو
برای شب هایی که
از صبح میگریزند
برای تنهایی
پس از یک روز شلوغ
برای چشم هایی
که معنای زندگی را
در خود
کشته اند
و برای دست هایت
که آلوده دردند...

گاهی به پشت سر نگاه کن...

چمدانمان را میبندیم
و به ترس هایمان
عمل میکنیم
میرویم
پیش از انکه تنهایمان بگذارند
میدویم
پیش از آنکه جا بمانیم
میمیریم
پیش از آنکه زندگی را از ما بگیرند

چمدانمان را میبندیم
و خیره به در
از دست میدهیم
از دست میرویم
از دست...
این دست و آن دست میکنیم
چمدانمان را میبندیم
چمدانمان را میبریم
چمدانمان را...