راستش دوست دارم یه روز انقدر غرق در کار و برنامه ریزی هام بشم که فقط تو مترو، تاکسی یا پنج دقیقه قبل از خواب و وقت های مرده اینچنینی بتونم چند صفحه ای از کتاب غیر درسی مورد علاقه‌م رو بخونم
راستش دوست دارم منم یه روز انقدر پرمشغله باشم که وقت فکر کردن به ناراحتیامو نداشته باشم و دنیا و هدف هام انقدر برام بزرگ باشه که مسایل کوچیک ذره ای دغدغه درست نکنن
راستش دوست دارم انقدر پراز تکاپو و تلاش باشم که شب از خستگی خوابم ببره و صبح از فکر کارایی که باید انجام بدم سر ساعت بیدار شم
راستش دوست دارم زندگیم به ظاهر شلوغ و متلاطم باشه اما از "در مسیر رسیدن بودن" آرامش درونی داشته باشم... یه لذت خاص و اطمینان خاطر
راستش دوست دارم در کنار تمام این شلوغیا یه منطقه آروم داشته باشم چیزی که زندگی رو برام رنگی تر کنه وقت خاصیو بهش اختصاص بدم و روحمو تغذیه کنم، این میتونه عکاسی، موسیقی یا نقاشی، نوشتن و یا پرورش گل و حیوان خونگی یا هرچیز دیگه ای باشه حتی چند دقیقه رویا پردازی!
راستش دوست دارم مفید باشم برای خودم، خانواده، اونایی که دوستشون دارم و درکل جامعه، فکر میکنم هرکس به دنیا میاد تا تغییری توی دنیا به وجود بیاره...
دوست دارم بیگانه از حرف مردم شرایط سخت و یا هرچیز دیگه ای فقط و فقط به راهم ادامه بدم
و فکر میکنم برای شروع باید به همین "دوست دارم" ها به عنوان هدف نگاه کنم!
+ پیشنهاد آهنگ بی کلام:
I wrote this instead of a letter - april rain
(کلیک کنید)
++ make pease with your broken pieces
