ناشناس

همیشه دوست داشتم این کارو امتحان کنم و مدت ها منتظر موندم تا تعداد دنبال کننده ها و افرادی که وبلاگمو میخوانن به حدی برسه که نتیجه خوب و جالبی به دست بیاد...
پس لطفا حرفی، پیشنهادی، انتقادی چیزی اگر هست، ناشناس برام بنویسید ^_^




+ پیشاپیش ممنونم ازتون :)
++ فکر میکنم یه هیجان دو طرفه ست، حتی اگر متن نظرتون در حد یه نقطه باشه دریغ نکنید :))

چرا هیچکس خودش نیست؟!

شدیم پر از دروغ و پنهان کاری و تقلید...

شهر پر از نوشافرین ها ست

سطر به سطر معلق در میان مه، بوی باروت و حادثه هایی که تو در تو اتفاق می‌افتند،
آمیخته ای از افسانه، خیال و واقعیت
یکپارچگی در عین از‌هم‌گسیختگی فرد، مکان و زمان
و در یک کلام : سبک، نویسنده و کتابی که دوستش داشتم



+ پیشنهاد : کتاب سال بلوا - عباس معروفی

مرثیه‌ای بر پیکرم - چشم

چشم‌های عزیزم
از شما برای آنکه معنای حقیقی و مادی کلمات را به من نشان میدهید سپاسگزارم
که اگر نبودید
خورشید کلمه‌ای بود که به توصیف دیگران نور دارد و در آسمان طلوع میکند
که اگر نبودید
نور و آسمان و طلوع همه کلماتی گنگ و تاریک بودند
از شما برای آنکه ساعت ها بی‌وقته کار میکنید سپاسگزارم
از شما برای آنکه مجرایی برای بیان احساس ایجاد میکنید سپاسگزارم
که اشک زیباترین حالتِ ناگفته هاست
از شما برای انکه بی ملاحظه باعث دردسرتان میشوم عذرخواهی میکنم
از شما برای آنکه مدت ها خیره به کتاب و صفحه گوشی و امثالهم هستم عذرخواهی میکنم
از شما برای آنکه همیشه در کنار من هستید
برای آنکه باعث زیبایی من هستید
برای آنکه هیچ اعتراضی نمیکنید
سپاسگزارم...




+ از شما برای آنکه...؟!(شماهم بگید)

آه اگر آرزو به باد رود

آسمان زیر بال اوج تو بود
چون شد ای دل که خاکسار شدی؟
سر به خورشید داشتی و دریغ
زیر پای ستم غبار شدی

ترسم ای دلنشین دیرینه
سرگذشت تو هم ز یاد رود
آرزومند را غم جان نیست
آه اگر آرزو به باد رود...



+ هوشنگ ابتهاج