نازنینم
زندگی سخت کوتاه است و فاصله میان دلبستن و دل کندن لحظه ای
چشم بر هم زدنی ست خرد سالی و کهن سالی
و امان امان امان از آدم ها
سبز دلت را بر پنجره فولاد آدم ها مبند که نام دیگرشان فانی ست
و در نهایت آنچه برای تو خواهد ماند جایی ست خالی و دلی از دست رفته
دخترم
زندگی میگذرد
وداد از این لحظه های مودب که مدام جای خود را به یکدیگر میدهند
و زمانی به چشم خواهی دید
لحظه های دور در گور
لحظه های نزدیک... شلیک!
جان من
زندگی میگذرد مبادا بگذاری و بگذرد....