دخترم!
آسمان را ببین
هوا
دریا
و خورشید را...
تمام‌شان از برای توست
پس خود را در بند آدم های کوچک و خواسته های کوچک ترشان گرفتار مکن
وسیع باش
مهربانی را بی چشم‌داشت اول از همه بر خود و بعد از آن بر دیگران، بتاب
که اگر با خود مهربان نبودی، مهربانی را فراموش خواهی کرد...
جانِ من!
زندگی کوتاه تر از آن است که لحظه های خوب را برخود حرام کنی
زیبا!
بگذار به جای نصیحت‌های بی پایان
دستی میان گندم‌زار موهایت کشم
راستی میدانی
آسمان در چشمانت جاری ست؟
و خورشید
از میان انگشتان کوچک تو طلوع میکند؟
دریا به پای تو میافتد
و هوا
عشق را در تک تک سلول های تو تزریق میکند؟
زندگی زیباست فرزندم
زندگی
زیباست...