در مسیرِ شدن

قبول دارم

سرما خوردگی?!

+ولى واقعا بعضی موضوعات پست ها جوابی نمی طلبه !
البته به نظر من :)

چه خوب کاری کردید که این جعبه چیز میزای بالای قسمت های کامنت رو برداشتید :))

کاش همه ی سلامت نبودنا در حد یه سرما خوردگی کوچولو باشه... :(
+ازون لحاظ ، درسته.

توجهم نا خودآگاه هم جلب میشد :))
چون من همیشه موقع کامنت گذاشتن با گوشی از همون بالا مجبور بودم یه کارایی بکنم که بتونم کامنت بذارم !
تو همه ی وبلاگایی که اون جعبه رو دارن با همون روند کارها کامنت میذارم!
براهمین به محض اینکه کسی اون جعبه رو برمیداره و متوجه میشم خوشحال میشم :)))

من هم درک نمیکنم!

بازم ممنون ف.ع خوب و عزیـــــــز ^_^

الزاماً معلوم نیست که محاطب عزیز دوباره این وری پیداش بشه که جواب به نظر رو بخونه، خود من معمولاً پاسخ رو در وبلاگ خود صاحب نظر می دم. اگه این کار غلطه یک نفر لطفاً بگه که در اشتباه باقی نمونم

همیشه بابتش شکر میکنم. واقعا اگر نبود، خیلی بد میشد...
بزرگترین نعمت

من هم درک نمیکنم :)) گویا نوشتن کلمات خرج داره
ولی خب باید بدونن که منی که نظر میزارم، واقعا از دیدن جوابش خوشحال میشم و برعکس

انشالله همیشه نعمت سلامتی شامل حالت باشه ^ـ^

من به شخصه وقتی ببینم بلاگری کامنتا رو جواب نمیده یا حتی خیلی سرسری و از سربازکنی جواب میده کلا دیگه نمیخونمش حتی! اینقدر بدم میاد و توهین میدونمش:))

منم درک نمیکنم!!!بنظرم اینا درک نشده‌های جامعه‌ی وبلاگ‌داران هستند! :))

خودت اینکاره ای 😂